Dan Dooft Het Licht

Pierre Capel plaatste een video op YouTube over de corona-prikken. Deze plaats ik hier ook. Twee keer. Een keer van YouTube en een keer van BitChute. Die van YouTube zal wel niet lang blijven staan.

Prof. Dr. P.J.A.. Capel (1946) is emeritus hoogleraar Experimentele Immunologie. aan de Universiteit Utrecht. Hij studeerde Biochemie aan de Faculteit Wiskunde en Natuurkunde van de Universiteit van Amsterdam. De afgelopen jaren bestudeerde hij de biochemische achtergrond van sport, yoga en meditatie.

Pierre Capel draagt de wetenschap een warm hart toe en wil zijn kennis voor een breed publiek toegankelijk maken. Hij laat mij genieten van de wonderlijke wereld van de kwantum mechanica, waarin de echte werkelijkheid al onze gangbare logica ver te boven gaat. Maarhij kan ook mij de schoonheid van de moleculaire genetica beleven en mij laten verbazen over de biochemie van gevoelens, waarbij de “softe sector” en de harde wetenschap vloeiend in elkaar overgaan

Tijdens en Na de Persconferentie – 14 september 2021

DISCRIMINERENDE COVID BUREAUCRATIE

Overgenomen van Facebook

k ben 75 en heb Corona gehad. Maar zo’n hardhandige PCR-test in neus en keel wil ik nooit meer meemaken! Ik heb een laboratoriumbloedtest gekregen die antistoffen aantoont. Maar daarmee krijg ik GEEN herstelbewijs. Ik moet weer eerst een PCRtest bij de GG&GD halen. Ik krijg anders geen QR-code. Wat een bureaucratie!
Meer narigheid? Veel (oudere) mensen in mijn netwerk hebben geen Smartphone. Dat apparaat is slim maar veel gebruikers worden er opvallend dom door. Dus, hier ook discriminatie van degenen die niet met de telefoonmode mee willen.
Een van mijn vriendinnen heeft nare neuspoliepen. Ze wil absoluut niets in haar neus. De GG&GD teststraat wilde geen uitzondering maken met alternatief testen. Ze heeft overduidelijk Corona (geur- en smaakverlies), maar de test brak ze af. Uit boosheid is ze blijven doorwerken, omdat de werkgever eiste dat ze alleen thuis mocht blijven met een GG&GD test.
Al deze voorbeelden laten zien dat de menselijke maat en het individuele waarnemen is verschrompeld ten behoeve van een gerobotiseerde cultuur. Ik ben van plan om 100 te worden, maar dit worden nog zware jaren. Overigens, gevaccineerden kunnen nog steeds anderen besmetten. Wat een illusie dan om die clubs lekker volle tribunes te laten bezoeken. Strakjes zal blijken dat de ongevaccineerden die al Corona gehad hebben (20% van de bevolking) stukken gezonder zijn dan al die bange, gezagsgetrouwe, ongeïnformeerde schapen, die nu heerlijk naïef mogen reizen en feesten.
Er zijn immers miljoenen mensen die slechts heel lichte klachten gehad hebben van hun Corona-griepje. Wel nuttige antistoffen maar dat is beter voor hun medische toekomst: bescherming tegen allerlei nieuwe varianten.
Overal een App laten zien, van de hele culturele sector een controlerend politieapparaat maken? Straks nog mensen verklikken? Het is absurd. Weg met al die maatregelen. Kijk naar Scandinavië!

De coronapas komt eraan!

Overgenomen van Viruswaarheid door Willem Engel

Veel mensen zijn in rep en roer. De coronapas komt eraan!
We worden overspoeld met hulpvragen, dat geeft aan dat het leeft in de maatschappij en dat het nu dichtbij komt.
Zonder het er in te wrijven heb ik een vragen lijst voor wie wil reflecteren.

1. Wat heb je de afgelopen tijd gedaan om je positie te verbeteren? Dan bedoel ik vooral op welke manier is je autonomie toegenomen? Op het gebied van contracten, financiën, arbeid, wonen, gezondheid, zelfbeschikking. Zelfliefde?
2. Wat heb je constructief gedaan aan verzet?
3. Wat heb je constructief gedaan aan de parallelle maatschappij en vrije samenleving?
4. Wat heb je gedaan voor jezelf?
5. Welke initiatieven heb je gesteund? Welke groepen heb je je bij aangesloten?
6. Heb je aangiftes gedaan? Brieven gestuurd?
7. Heb je je ingelezen? Snap je je rechtspositie?
8. Is er voor jou een grens? Een streep in het zand?
   

Waarom ik deze vragen stel is omdat verzet niet alleen een kwestie van strijden is, je kan je hele leven lang strijden en nergens komen. Het gaat in de strijd vooral om hoe je strijd en waarvoor je strijd. Het is niet genoeg om de beuk er in te gooien. Gebruik je hoofd (hoe je strijd) en je hart (waarvoor je strijd)
Mijn verwachting is dat ergens in oktober als het griepseizoen start de lockdowns er op een bepaalde manier weer aan komen. Dit zeg ik niet om je bang te maken, maar om je de tijd te geven om alsnog te doen wat je misschien al eerder had kunnen doen; zorg voor jezelf, houd van je familie, vorm gemeenschappen, koppel deze gemeenschappen.
Weerbaarheid zit niet alleen in kracht. Het zit juist in veerkracht, in incasseringsvermogen, in herstel en in timing. Deze strijd is nog lang niet voorbij. Wij zullen doorgaan met acties, rechtszaken, informatie campagnes en autonomie trainingen. Je bent meer dan welkom om je aan te sluiten. Er zijn inmiddels 100den initiatieven, zoek degene die bij je past of start zelf een gemeenschap.
Deze tijd doet mij denken aan het verhaal van de krekel en de mier. Beide aspecten zijn nodig. Als je alleen met de toekomst bezig bent, verwaarloos je jezelf. Als je alleen in het hier en nu bent bereik je weinig. Het gaat om de balans. Denk vooral aan hoe jij wilt dat de wereld er uit ziet. Dat is het doel. De ‘vijand’ is geen vijand, het is een hindernis ,een obstakel, een uitdaging waar je mee om moet gaan om je doel te bereiken.
De vragen die ik het meeste hoor is; Mag dit wel? Of; Dit kan toch niet? Of, Help, moet ik op mijn werk geprikt worden?
Het antwoord is simpel; Neen, maar dit weet je al. De vraag hier onder gaat over jezelf. Durf ik op te staan om voor mij zelf te vechten, voor mijn kinderen, voor mijn familie, voor mijn gemeenschap, voor mijn land, voor de mensheid.
De spreuk die mij het meeste inspireert is er een van Marianne Williamson:
“”Het is niet het kwaad dat wij in onszelf vrezen, het is de grootsheid van wat wij kunnen zijn””
Die elementaire faalangst die ieder mens in meer of mindere mate heeft, verlamt, onderwerpt en wacht tot het voorbij is.
Wees groots! Wat heb je nog te verliezen? Dit is het moment waarop je tot volle bloei kan komen. Wij zijn in de huidige maatschappij in een soort permanente pubertijd gehouden; een grote mond maar uiteindelijk afhankelijk van de ouder/overheid.
Autonomie is echte volwassenheid. Het nee zeggen en de consequenties aanvaarden en vooral het ja zeggen en je richten op je idealen, jouw leven en daarmee het leven van de mensen om je heen vorm geven volgens en met jouw idealen.
Ieder mens heeft een scheppende kracht, durf te dromen, durf te spreken, durf te doen. Wees trouw aan jezelf.